Doordeweekse gerechten vind ik soms het lastigste. Ze moeten snel zijn, gezond, natuurlijk smaakvol en het belangrijkste: EEN KEER WAT ANDERS! Ook ik heb namelijk mijn standaard doordeweekse gerechten en dit recept met geroosterde wortels is de perfecte afwisseling. Een beetje geïnspireerd door mijn Instagramfeed, met een touch van mezelf (love bijvoorbeeld geroosterd korianderzaad).

Wat heb je nodig voor 2 personen?

• 10 grote wortels
• 5 el Griekse yoghurt
• 1 limoen
• 2 el olijfolie
• 1 teen knoflook
• 150 gram quinoa
• 2 el korianderzaad
• 50 gram granaatappelpitjes
• verse koriander

Hoe bereid je de geroosterde wortels?

Verwarm de oven voor op 200 graden. Was en schil de wortelen met een dunschiller, leg vervolgens in een ovenschaal en doe hier olijfolie en zout overheen. Meng goed en schuif vervolgens 40 minuten de oven in. Draai ze halverwege om zodat ze overal goed geroosterd zijn.

Ga ondertussen aan de slag met de yoghurtdressing. Doe de Griekse yoghurt in een kom en knijp hier ook een limoentje boven uit en voeg de olijfolie toe. Pers vervolgens een teen knoflook uit en doe dit erbij met wat peper en zout. Meng goed door elkaar en zet vervolgens weg.

Zet een koekenpan op het vuur en rooster het korianderzaad kort totdat ze heerlijk beginnen te geuren. Doe het korianderzaad dan op een schaaltje en zet weg.

Kook de quinoa volgens de gebruiksaanwijzingen in een steelpan.

Maak het gerecht compleet door te starten met het opscheppen van de quinoa. Doe hier de geroosterde wortels overheen, de yoghurtdressing, geroosterde korianderzaad, granaatappelpitjes en verse koriander.

Ik vind het werkelijk superlekker, ik hoop jij ook! Echt een aanrader om soms af te wisselen en er bijvoorbeeld geroosterde aubergine aan toe te voegen.

Ben je op zoek naar andere gerechten met quinoa? Probeer dan bijvoorbeeld deze lekkere buddha bowl met quinoa en veel groenten!

Eén van de mooiste steden van Europa vind ik het: Florence. Bezoek de stad met een korte stedentrip of plak er een bezoek aan vast wanneer je rondtrekt door de Toscane, maar ga er zeker een keer heen. De stad is klein waardoor je makkelijk alles kunt wandelen en er is een overdaad aan fijne restaurants, koffiebarren en gelateria's. Natuurlijk vind je hier een lijst met restaurants in Florence mocht je de bomen niet meer door het bos zien. Veel plezier!

PS: zorg dat je overal een tafel buiten kunt krijgen. Mits het seizoen het toelaat natuurlijk.

Wat zijn leuke restaurants in Florence?

Buca dell'Orafo

Een feestje is dit restaurant. Het zit op een ontzettend toeristische plek, namelijk pal naast de Ponte Vecchio. En doorgaans geldt natuurlijk dat je niet op de toeristische hotspots moet eten, want het is bijna nooit goed. Bijna inderdaad, want Buca dell'Orafo maakt het 100% waar. Het restaurant bestaat 45 jaar en heeft dan ook nog steeds veel terugkerende Italiaanse stamgasten. De service is uitmuntend en het eten simpel maar heerlijk. Bestel hier vooral de groppa in plaats van de bekende bistecca fiorentina. Het gerecht bestaat uit stukken mals rundvlees, overgoten met rozemarijnolie en Pecorino kaas. Heer-lijk.

Via dei Girolami, 28/R, Florence

Il Santo Bevitore

Een heerlijk restaurant in een straat waar geen auto's mogen rijden. De tafeltjes staan verspreid over de straat en ernaast vind je een leuke wijnbaar als je na het diner nog door wilt. Het eten is goed, met name de pasta's zijn fingerlicking maar niet glutenvrij. Zoek daarnaast een zeer betaalbare en passende wijn uit van de eindeloze wijnkaart en je hebt het recept voor een heerlijke avond.

Via Santo Spirito, 64r, Florence

4 Leoni

Dit restaurant ligt eveneens aan de andere kant van de Arno, in Florence ook wel de wijk Oltrarno genoemd. Het plein is allerliefst klein en het restaurant meer dan goed. In de avond verzamelen hier zich mensen om met een drankje ergens op het plein te gaan zitten. Ze hebben hier overigens glutenvrije pasta.

Via dei Vellutini, 1r, Florence

Il Latini

Dit is het ultieme vleesrestaurant van Florence wat inmiddels ook wel weer 1000 jaar bestaat. Tien jaar geleden kwam ik hier graag voor mijn bistecca fiorentina, en het is er nog steeds even goed. Wellicht een beetje toeristisch geworden, maar de sfeer is fijn en wanneer je nog even moet wachten op je tafel krijg je een glas wijn dat je vast op straat kunt drinken. Probeer hier overigens ook de bekende Toscaanse salami met venkelzaad!

Via dei Palchetti, 6R, Florence

La Reggia

Misschien wel het hoogtepunt van de trip naar Florence was het huren van een vespa waarmee we de stad uit konden. Rijd bijvoorbeeld naar het schattige Fiesole, waar je overigens al met 20 minuten bent. Vanuit daar kun je eindeloos door de Toscaanse heuvels rijden totdat je een ons weegt. Passeer Fiesole echter niet zonder geluncht te hebben bij La Reggia. Een restaurant dat in het weekend vol zit met Italianen die hier uitgebreid lunchen met uitzicht over de heuvels.

Via S. Francesco, 18, Florence

Fishbar Monk is niet nieuw, maar bestaat inmiddels al drie jaar en ik werd uitgenodigd om de kaart te proberen. Binnen is het heel leuk ingericht met een stoere vloer van cement, een oesterbar en blauwe tegels op de wand in visgraat (wil ik nú in mijn badkamer!). Voor de echte visliefhebbers is dit een restaurant wat je zeker wilt proberen als je in de omgeving Haarlem bent.

De kaart heeft natuurlijk vis centraal staan. Er staan een aantal vaste gerechten op de kaart maar ze hebben ook wisselende gerechten. Deze gerechten hangen af van de vangst van die dag, waardoor er veel Nederlandse vis wordt bereid. Alle gerechten zijn voornamelijk bedoeld om te delen (houd ik van) en ze hebben ook een chef's menu (houd ik nog meer van). Ook al had ik de kaart zeker van tevoren gecheckt, vind ik het nog relaxter als er voor mij besloten wordt wat ik ga eten. Vaak zijn dat namelijk de paradepaardjes van de keuken.

De gerechten van Fishbar Monk

Na de glazen Cava werd de tafel gevuld met borden king fish tataki, carpaccio van gepekelde zeeduiver en sashimi van tonijn, zalm en king fish. De tonijn was werkelijk extreem vers en een feestje in je mond. De king fish tataki (Nederlandse vis) was heel bijzonder om te eten. Alledrie de gerechten zijn aanraders!

Hierna volgden gamba's met kimchi en coquilles met zoete aardappel en rettich. Ik houd van gamba's (vooral al ajillo), maar merkte toch dat dit niet heel goed combineerde met de kimchi. De coquilles waren daarentegen heerlijk, de rettich ga ik zelf ook een keer proberen hierbij.

Als laatste - ja er was meer - kwam er zeeduivel met mosselen op tafel, met als bijgerechten gegrilde little gem met ansjovisdressing en zoete aardappel met miso. Het toetje werd limoncello haha!

Naast de heerlijke gerechten was eigenlijk de service hetgeen wat de grootste indruk achterliet. Iedereen in de bediening was superenthousiast en ze vertelden met passie over het restaurant en de kaart. Dat is iets waar ik zeker voor zou terugkomen bij Fishbar Monk.

Ik snap niet dat ik dit recept niet eerder heb gepubliceerd. Tagliata di manzo is het gerecht bij uitstek dat je wilt maken als je mensen te eten krijgt. Dek de tafel mooi en serveer rustieke gerechten zoals geroosterde roseval aardappelen, gegrilde groene asperges of een frisse salade. Met in de spotlight natuurlijk dit prachtige ribeye gerecht.

Wat heb je nodig voor 2 personen?

• 500 gram ribeye, het liefst een mooi dik stuk
• 100 ml olijfolie van goede kwaliteit
• 6 zwarte peperkorrels
• 3 tenen knoflook
• 1 citroen
• 3 takjes rozemarijn
• 2 el balsamico creme
• 40 gram rucola
• 40 gram Parmezaanse kaas

Hoe bereid je tagliata di manzo?

Het is superbelangrijk dat je de ribeye twee uur van tevoren uit de koeling haalt. Bestrooi met peper en zout en laat op kamertemperatuur komen.

Zet een grillpan op de het vuur en doe hier een beetje olijfolie in. Grill de ribeye 3 minuten per kant (belangrijk: heb je een dunner stuk, dan zou ik het 2 minuten grillen) en rol vervolgens in aluminiumfolie om te rusten.

Gebruik dezelfde grillpan, met het sap van het vlees er nog in, en doe hier de rest van de olijfolie bij. Zorg dat het vuur laag staat, doe vervolgens de peperkorrels erbij. Haal het velletje van de knoflook en doe ook bij de pan. Gebruik een dunschiller om de schil van de citroen te halen en doe de citroenschillen in de pan, doe ook de rozemarijn erin. Laat 4 minuten op laag vuur staan en roer vaak om.

Doe nu het vuur uit en giet de olie over in een kom, zonder dat de andere ingrediënten meekomen. Voeg het sap van de citroen toe evenals de balsamico crème, meng door elkaar.

Haal het vlees uit het aluminiumfolie (het moet ongeveer 8-10 minuten gerust hebben) en snijd het vlees in dunne plakken. Leg de rucola op een plak en leg hier de plakken vlees overheen. Doe dan de olijfolie dressing over het vlees en nog wat versgemalen peper. Schaaf de Parmezaanse kaas in plakken en strooi dit over de tagliata di manzo.

Volgende keer een ander heerlijk stuk vlees bereiden? Probeer dan deze bavette met merg: heer-lijk!

Eén gerecht waar ik nooit uitgekeken op raak, is gado gado. Een frisse Indonesische salade met een heerlijke pindasaus die ik meestal uitlik. Je kunt overigens ook nog gekookte aardappelen toevoegen aan deze gado gado voor iets meer vulling. Vaak doe ik dit in de winter ook.

Wat heb je nodig voor 2 personen?

Voor de saus

• 1 el sesamzaad
• 1 el arachide olie
• 2 teentjes knoflook, fijngehakt
• 3 cm gember, fijngehakt
• 1 rode chilipeper, fijngehakt
• 3 el smeuïge pindakaas
• 1 el palmsuiker
• 1 tl sojasaus, glutenvrij
• sap van 1/2 limoen
• 100 ml water

Voor de salade

• 2 eieren
• 200 gram sperziebonen
• 1/2 komkommer
• 1 rode paprika
• 4 lente uitjes
• 80 gram taugé
• 1/2 limoen
• 30 gram ongezouten pinda's, geroosterd in de pan

Hoe bereid je de gado gado?

We starten met de gado gado pindasaus. Doe het sesamzaad in een steelpan en bak het hierin, wanneer het lichtbruin begint te worden doe je de arachide olie erbij evenals de knoflook, gember en chilipeper. Ik laat zelf de zaden in de chilipeper zitten omdat ik wel van een beetje pittig houd, wil je dit niet dan moet je de zaadlijsten verwijderen.

Bak circa 2 minuten en doe dan de pindakaas, palmsuiker en sojasaus erbij. Blijf roeren totdat het een geheel wordt en voeg dan het limoensap en het water toe. Blijf roeren totdat het wederom een geheel vormt en draai dan het vuur uit. Het hoeft geen dikke saus te worden.

Dan de salade. Kook de eieren 6,5 minuut voor een perfecte eidooier. Verwijder de punten van de sperziebonen en kook deze 4 minuten. Snijd de komkommer, paprika en lente uitjes julienne. Maak vervolgens de salade door alle ingrediënten door elkaar heen te doen en te husselen, knijp het limoensap er doorheen om op smaak te brengen en eindig met de geroosterde pinda's en de gehalveerde eitjes. Doe de pittige pindasaus erop en hussel dan nogmaals (maar maak eerst je foto haha).

Enthousiast? Laat het me weten en deel jouw eigen versie op Instagram!

Ik ben dol op tuinbonen, dus zodra het seizoen aanbreekt (ongeveer in mei) ben ik al aan het denken op welke manieren ik tuinbonen kan eten. Natuurlijk in de welbekende AVG-vorm, maar je kunt ook een tuinbonensalade maken. Of ze eten door een pasta. In ieder geval: ga vooral nog even los op deze heerlijke groenten want in september is het alweer afgelopen!

Wat heb je nodig voor de tuinbonensalade (2 personen)?

• een zak vol verse tuinbonen
• 150 gram quinoa
• 1 courgette
• 1 lente ui
• 40 gram pistachenoten, geroosterd
• 1/2 citroen
• een klein bosje verse munt

Hoe bereid je de salade?

Vind fijne tuinbonen, bijvoorbeeld op markt, die nog flink groen zijn. Ongeveer vier grote handen is wel voldoende. Maak ze thuis schoon en kook ze ongeveer zeven minuten.

Kook de quinoa tien minuten. Snijd in de tussentijd de courgette in plakken en grill ze in een grillpan, wanneer je ze uit de pan haalt breng je ze op smaak met zout. Hak de lente ui ook vast fijn.

Wanneer de quinoa gekookt is, giet je het water af en breng je de quinoa op smaak met citroensap, fijngehakte munt en twee eetlepels olijfolie.

Meng de quinoa met de tuinbonen en schep op een bord, breng op smaak met peper en zout. Doe hier vervolgens de gegrilde courgetteplakken en fijngehakte lente ui overheen. Eindig met de gehakte pistachenoten.