Hoe eet je glutenvrij bij anderen thuis?
Al een tijdje heb ik het gevoel dat ik hier een artikel aan wil wijden, omdat het één van de lastigste hordes is om te nemen als je glutenvrij moet eten. Want hoe eet je glutenvrij bij anderen thuis? Mijn familie en beste vrienden zijn inmiddels helemaal geïnstrueerd (lees: gedrild) over wat wel en niet kan, maar bij kennissen of vreemde mensen gaat deze vlieger niet op. Daarom deel ik hieronder wat tips & tricks over hoe ik het meestal aanpak en wat ik vaak meeneem aan producten.
Hoe eet je glutenvrij bij anderen thuis:
- Misschien een voor de hand liggende tip, maar eigenlijk probeer ik altijd een etentje bij mijzelf te hosten. Mensen hebben er bijna nooit last van als ze allemaal glutenvrij moeten eten. Sterker nog, niemand heeft het door. Het scheelt enerzijds stress, maar het is weinig spontaan als je altijd degene bent die kookt.
- Als de eerste tip geen optie is, probeer ik altijd zo behulpzaam mogelijk te zijn naar de host van het etentje door te vertellen waar wel en niet gluten in zitten (check voor alle info over gluten deze pagina). Vaak worden er dan foto’s gestuurd van de ingrediënten van bepaalde producten en kijk ik met ze mee.
- Als je toch liever de regie in je handen wilt houden, kun je ook aanbieden dat je bijvoorbeeld het hoofdgerecht kookt bij hen thuis. Vaak vinden ze het fijn dat ze niet verantwoordelijk hoeven te zijn voor het gehele menu en zo kun je ook een beetje contact houden over de rest van het menu onder het mom van dat het menu wel bij elkaar moet passen. Omdat ik koken leuk vind en goed kan, vinden mensen het alleen maar fijn als ik ze ontlast door mijn steentje bij te dragen.
Welke glutenvrije producten neem ik mee als ik ergens ga eten?
- Je hebt natuurlijk verschillende scenario’s: laten we starten met een barbecue waar je voor uitgenodigd bent. Op zich is dit een vrij simpel etentje dat je kunt tackelen omdat er voornamelijk vlees, vis en groenten op de barbecue wordt gelegd. Houd even de barbecue in de gaten als er hamburgers op gelegd worden, deze zijn namelijk soms met gluten. De rest moet eigenlijk wel oké zijn. Bij barbecues zorg ik ervoor dat ik glutenvrije mini baguettes of ciabatta bij me heb, deze bak ik ter plekke af (neem eventueel zelf een velletje bakpapier mee tegen kruisbesmetting).
- Is het meer een borrel dan een etentje, dan zorg ik dat ik zelf wat kleine dingetjes meeneem zoals crackers voor bij de kaas of een snackje zoals salinis. Wat ik ook vaak doe is dat ik voor vertrek thuis wat kleins eet, waardoor ik al een bodem heb gelegd.
- Als het een wat formeler etentje is, vind ik het leuk om een klein borrelhapje voor te bereiden zoals bijvoorbeeld deze flammkuchen gemaakt van wraps. Indien ze van plan zijn om een pasta op tafel te zetten, neem ik ook mijn eigen glutenvrije pasta mee.
Wat maakt de hele situaties nou zo lastig, voor mij althans?
Hoewel er toch best veel oplossingen zijn, waarom blijft bij anderen eten dan toch een lastige horde om te nemen? Voor mij is het omdat ik niet anders wil zijn dan de rest. Ik heb geen zin om elke keer te vertellen dat ik glutenvrij ben en dat ik niet “mee kan doen met de rest”. Ik wil niet met mijn eigen schaal crackers zitten en als een soort van paranoïde havik mijn eten scheiden van de rest. Eigenlijk enorm kinderachtig dat ik dat vind, maar ik kan het niet van me afschudden.
De tweede reden is dat ik de gastvrouw/gastheer moet lastigvallen met mijn gemierenneuk over gluten en dat het behoorlijk nauw luistert. En dat ik het dus ook niet kan eten als ze per ongeluk wel iets met gluten door het eten hebben gedaan. Het voelt alsof ik ze teleurstel omdat ze zo hun best hebben gedaan.
Het hele probleem pareer je dus het beste door het etentje in je eigen huis te geven. Ik ben ontzettend benieuwd waar jullie tegenaan lopen en hoe jullie ermee omgaan. Laat het me vooral weten!
Wat een ontzettend leuk artikel en ik kan me er zo goed in terug vinden. Ik voel het net zo, het gaat altijd daar over maar je moet nou eenmaal eten dus loop je er ook zo vaak tegen aan. Etentjes met mn werk…horror…moet ik weer zeggen dat de italiaan echt niet gaat lukken enz enz.
Ik gebruik dezelfde taktieken als jij beschrijft en soms eet ik gewoon alvast lekker thuis en ga gewoon wel mee voor de gezelligheid!